‘Je kan niet iedereen volgen, je moet je eigen ding doen.’

‘Eigenlijk is het dankzij een foutje dat ik vanuit Mexico in Nederland terecht ben gekomen. Toen ik tien jaar geleden als student Chemical Engineering een semester in het buitenland wilde studeren, had ik eigenlijk een aanvraag gedaan voor een universiteit in Frankrijk. Deze bleek echter per ongeluk naar Nederland doorgestuurd te zijn en zo kwam ik in Utrecht terecht.

Toen ik hier kwam, wist ik helemaal niets over Nederland. Maar vond het meteen super mooi. Het was zó anders dan Mexico, met zoveel verschillende culturen. Omdat het mijn eerste keer in Europa was, ben ik veel gaan reizen. En daar, in Duitsland ontmoette ik mijn huidige man. Die in Veenendaal bleek te wonen.

Na zes maanden zat mijn semester erop en ben ik teruggegaan naar Mexico om mijn studie af te maken. Maar na twee jaar langeafstandsrelatie, besloot ik in 2016 definitief naar Nederland en dus naar Veenendaal te komen.

En dat was best wel heel erg wennen. Het was zo anders dan als student in Utrecht. Hier was ik alleen. Ik kende niemand, sprak de taal niet. Dat was in het begin best heel moeilijk en alleen. Je valt hier niet zomaar bij mensen binnen zoals je dat in Mexico doet.

Maar inmiddels heb ik hier mijn draai helemaal gevonden. Ik heb mijn eigen cirkel van mensen, mijn man, mijn dochter en hondje. Natuurlijk mis ik vrienden en familie, maar ook die gaan hun eigen weg in Mexico. Je kunt niet iedereen volgen, je moet je eigen ding doen.

Ik houd van Mexico, ik houd van mijn land. En hoewel ik niet iemand ben die ver vooruit kijkt, zie ik mijn toekomst wel hier in Veenendaal.’

Veenendaler #57 – Gaby