‘Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik in meerdere bubbels van mensen zit.’

‘Het is allemaal begonnen bij de droom van mijn ouders: het runnen van een eigen slagerij. Afkomstig uit Noord-Holland, zochten ze een plek om hun bedrijf te kunnen starten en na een lange zoektocht hadden ze die plek gevonden: Veenendaal. Een jonge groeigemeente met toekomstperspectief.

In 1973 werd ik boven diezelfde slagerij in de Hoofdstraat geboren. Bijna letterlijk tussen de worsten groeide ik daar als kleine jongen op. Een pittige periode waar ik met gemengde gevoelens op terug kijk. Veenendaal was in die tijd nog sterk verzuild, waardoor we als Rooms-Katholiek gezin buiten de boot van de protestantse meerderheid vielen. Ook hielp het niet mee dat ik als jongen anders was dan de rest. Op mijn achttiende heb ik Veenendaal dan ook met piepende banden verruild voor Rotterdam.

En toch ben ik in december 2021 na 30 jaar teruggekeerd. Een toevallige samenloop van omstandigheden in onze zoektocht naar rust, ruimte en groen. Met als gelukkige bijkomstigheid dat mijn ouders nog steeds in Veenendaal wonen én dat ons hier als twee mannen een plek gegund werd. Een gegeven dat helaas niet overal vanzelfsprekend is.

Ik herinner me nog de dag dat we naar de notaris gingen voor de overdracht, en ik bij het CLV – mijn oude middelbare school – de regenboogvlag zag hangen voor paarse vrijdag. Alsof het zo moest zijn.

Veenendaal is in al die jaren dan ook behoorlijk veranderd. Er is meer diversiteit en een breder perspectief. Dat merk ik ook in mijn eigen omgeving. Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik in meerdere bubbels van mensen zit. Want daar draait het uiteindelijk om: iets minder afgunst en iets meer onderlinge verdraagzaamheid naar elkaar toe. Dat zou ook Veenendaal nóg mooier kunnen maken.’

Veenendaler #67 – Frank Buijs